De Wet op de Lijkbezorging
kent twee soorten overledenen namelijk
art.2
lid 1: Lijk: het stoffelijk overschot van een overledene
of doodgeborene.
art 2 lid 2: Doodgeborene:
de na een zwangerschapsduur van tenminste vier en twintig weken ter wereld
gekomen menselijke vrucht, welke na de geboorte geen enkel teken van levensverrichting
heeft vertoond. De
uitvaart c.q. de lijkbezorging geschiedt volgens de wet op de lijkbezorging
overeenkomstig de wens van de overledene , tenzij dat
redelijkerwijs niet gevergd kan worden. Het doet er niet toe of deze
wens blijkt uit gedane uitlatingen of levensbeschouwing, of dat op enigerlei
wijze op schrift (testament, codicil) gezet is.
Dit betekent in
de praktijk dat u de uitvaart op vrijwel elke wijze qua vervoer
en uitvoering kunt laten plaatsvinden. Wel dienst u zich te houden aan
de openbare orde, -zeden en de volksgezondheid. De uitvaart mag dus
niet dienen om rellen uit te lokken en/of om -algemeen ervarend- kwetsend
te zijn. Voor wat betreft de volksgezondheid moet u hierbij denken aan
bijvoorbeeld besmettelijke ziekten ed.
Opmerking:
Veel nabestaanden blijken het zeer op prijs te stellen als de overledene
het een en ander heeft vastgelegd met betrekking tot zijn/haar uitvaart.
Bijvoorbeeld wel of niet bloemen, welke muziek, welke sprekers, begraven
of cremeren en waar. Bij begraven wel of geen steen en wat voor soort
of misschien zelfs een andersoortig grafmonument. Bij cremeren, verstrooien
of bijzetten in columbarium of graf etc. etc.. Er is immers heel veel
mogelijk. Misschien is dit lezen hierover een aanleiding om met uw nabestaanden
te overleggen wat u zou willen bij uw uitvaart, en dat dan vast te leggen
op papier middels een handgeschreven
codicil of een testament
bij de notaris.
Foetussen
en baby's
In de Wet op de Lijkbezorging is (indirect) speciale aandacht besteed
aan wanneer een foetus/baby wel of niet gecremeerd of begraven moet
worden.
Volgens art. 2 lid 2 is :De wet op de Lijkbezorging van toepassing op:
Doodgeborene: (d.w.z.) de na een zwangerschapsduur
van tenminste vier en twintig weken ter wereld gekomen menselijke vrucht,
welke na de geboorte geen enkel teken van levensverrichting heeft vertoond.
Letterlijk betekent dit dat de Wet op de lijkbezorging dus niet van
toepassing is op doodgeborene jonger dan 24 weken. In de praktijk kan
het dus voorkomen dat doodgeborene jonger dan 24 weken bijvoor- beeld
in het ziekenhuis met 'het medisch afval' worden meegegeven en verbrand.
Opmerking: Deze wijze van het behandelen van dode foetussen/baby's
als 'medisch afval' kan echter tot ernstige verstoringen van rouwprocessen
leiden. Ouders en nabestaanden hebben dan veelal geen afscheid kunnen
nemen. Ook ontbreekt het hen aan een plek waar men de overleden foetus/baby
kan herdenken indien men dat wenste. Wij pleiten er dan ook sterk voor
de overleden foetussen/baby's te behandelen als de 'gewone' overledenen
in de Wet op de Lijkbezorging. D.w.z. overeenkomstig: art.
2 lid 1. |