Uitvaart, onafhankelijk vakblad voor het
uitvaartwezen, december 1996
Uitvaartnieuws, een korte rubriek met nieuwsfeiten als: Staking in Madrid van
uitvaartondernemers, Crematorium Den en Rust te Bilthoven, die een boete moet betalen
wegens 'teveel' crematies', Steenhouwers die van het provisiesysteem af willen, Uitvaartbeurs in België, Studium
Generale over Funeraire Culturen.
IDaarnaast nog een zestal artikelen over o.a.:
1. Sasja Nicolaï: Branche stelt belang in ARBO, artikel over de ARBO in
de begraafplaatswereld.
2. Richard Hemker: Grafsschrift een boeiende geschiedenis..en een bron
van humor, artikel over grafschrftcultuur in Nederland en Europa.
3. Jasper Enkelaar: Stress & burnout, artikel over deze onderwerpen
in de uitvaartwereld n.a.v. een themadag van het Landelijk Steunpunt Rouw- begeleiding.
4. Richard Hemker: Herstelwerkzaamheden grafmonument Oranjes van start,
artikel over het herstel van het familiegraf van de Oranjes in
Delft.
5. Riet Fiddelaers-Jaspers: Als kinderen verliezen, artikel over de
opvang van kinderen bij de uitvaart.
6. Dick Duynhoven: Aanpassing Wet op de Lijkbezorging: interview met Fok
de Wit, secretaris van Het Platform Uitvaartwezen: over de discussie asbestemming en
as-scheiding.
7. Evert de Niet: Stichting Nazorg biedt professionele ondersteuning,
tekst van lezing ter gelegenheid van het FIAT/IFTA-congrs in oktober jl.
8. Dick Duynhoven: Oneerlijke concurrentie Indiase grafstenen, artikel
over de 'kant en klare' grafstenen uit India.Humanist,
maandblad over humanisme, mens en wereld, winter 96/97, nummer 12/1
Themanummer over verlies, 'belangrijkste' artikelen hieruit:
1. Jansen Schottelndreier: Menselijk warmte het belangrijkste genees-
middel voor verlies, interview met psychiater Frank van Ree.
2. Mire Bots : 'Als je hart breekt gaat het open', een interview met
schrijver Arno Bolmeijer over het verlies van zijn vrouw.
3. Trudy Kunz: Taboe op rouwen kan generaties doorwerken, een interview
met gezinstherapeut Else-Marie van de Eerenbeemt over de kunst van het rouwen.
Volkskrant, 9 december 1996. Het sterfbed als Frans
salonmeubel
Boekrecensie van Kees Fens over de Dictionnaire de la mort des grands hommes,
geschreven door Isabelle Bricard en uitgegeven bij Le Cherche Midi in Parijs. In dit boek
worden de 1200 sterfbedden (uitspraken etc.) van even zoveel beroemde mensen over de hele
wereld beschreven.
Volkskrant, 11 december 1996. Doodsoorten: Waarom
gaan mannen eerder dood?
Artikel van Martin Schouten: een verslag van zijn eigen ervaring 'hij voelde zich
tijdens het zoeken van literatuur over dit onderwerp plotseling onwel', en een
'gespreksverslag' over het onderwerp met zijn arts en met name over angst bij en de
hulpeloosheid van mannen om te kunnen klagen.
Leeuwarder Courant, 14 december 1996. Arts
worstelt met donatievraag.
Artikel/interview van Gerard Akkerman over Paul van Wijngaarden,
tranplantatiecoördinator van het Academisch Ziekenhuis Groningen (AZG).
Het artikel behandelt het probleem van genoeg potentiële donoren en artsen als zwakke
schakel in het contact met familie bij vragen naar organen
en weefsel van overledenen.
Leeuwarder Courant, 14 december 1996. Uitvaartwezen
wil korting op advertenties verbloemen
Artikel over de korting die uitvaartverzorgers krijgen bij het plaatsen van
rouwadvertenties in dagbladen en het 'probleem' dat zij deze korting niet doorberekenen
aan de nabestaanden. Dit naar aanleiding van een uitspraak van de geschillencommissie
Uitvaartwezen, die bepaalde dat de korting doorgegeven moest worden aan de nabestaanden.
Volkskrant, 14 december 1996, Advertentie van de
gemeente Zaanstad over de ontruiming van eigen- en
algemene graven op 5 begraafplaatsen*
* Noot van de samensteller:
Veel mensen verkeren onterecht in de veronderstelling dat eigen graven 'eeuwigdurend'
zijn. Ze zijn immers 'gekocht' c.q. in de oude akte staat dat het graf eeuwigdurend is.
Echter in de Wet op de Lijkbezorging is in artikel 28, lid 2, 3, 4, 5 en 6 bepaald dat het
uitsluitend recht tot het doen van begraven voor
bepaalde en onbepaalde tijd aan de gemeente vervalt als 30 jaar nadat er voor het laatst
in begraven is en een rechthebbende ('eigenaar') niet meer te achterhalen is. |
|