|
Het Uitvaartwezen, vakblad voor uitvaartprofessionals,
nr. 8, oktober 2004.
In het tijdschrift o.a. de rubrieken: Varia,
Wet en Recht, Portret, Vereniging-nieuws van
de NUVU, Agenda en
een aantal artikelen waaronder:
Thanatopraxie
Jolanda Scholman: Het tijdelijk conserveren van een overledene gaat
schuil achter die moeilijke naam 'thanatopraxie'. In de ons omringende
landen is het al jaren toegestaan terwijl in Nederland hard gelobbyd
wordt om hiervoor wettelijk toestemming te krijgen. Wat is dat nu
eigenlijk thanatopraxie, hoe werkt het, wie doet het en waarom willen
'we' het wel of niet?
Impressies van de beurs
Yvette Polma:n Drie dagen lang was Utrecht funeraire hoofdstad van
Nederland. Van 16 tot 18 september hielden ruim honderd exposanten
op een beursvloer van 5000m2 een recordaantal bezoekers geboeid voor
hun producten en diensten. Hoe was de sfeer?
Wat was er zoal te zien? En wat gebeurde er nog meer?
Verschillende
kranten, 4 oktober 2004, Veel belangstelling voor rotsgraf nabij devotiepark
ANP: Wie zich niet lekker voelt bij het idee van een laatste
rustplaats onder de grond, maar ook niet door de schoorsteen
wil verdwijnen, kan kiezen voor een graf boven de grond." Met
die woorden bood directeur Ger Eickmans van het begraaf- en gedenkpark
Heilig
Land Stichting gisteren tijdens een open dag rotsgraven
op zijn terrein aan. Nieuwe rotswanden worden gebouwd omdat de eerste
bovengrondse graven naast het rooms-katholieke
devotiepark binnen een jaar allemaal gereserveerd waren.
Leeuwarder
Courant, 7 oktober 2004. Einde aan reserveren plekje kerkhoven Dantumadeel
Het bij leven reserveren van een gewenst plekje op een gemeentelijke
begraafplaats in Dantumadeel behoort niet langer tot de mogelijkheden.
Hierdoor dreigde namelijk een te kort aan graven te ontstaan. Bovendien
liepen de onderhoudskosten voor de gemeente te hoog op. Volgens de
nieuwe verordening voor begraafplaatsen worden graven pas na overlijden
uitgegeven voor maximaal twintig jaar. Verlenging met telkens tien
jaar is mogelijk, De raadscommissie samenleving ging gisteren unaniem
akkoord met het voorstel.
Leeuwarder
Courant , 8 oktober 2004. Gokkende notaris stal van kerken en goede
doelen.
Thuis in Sonnega had notaris Bert van Wolde een geheime bergplaats
voor contanten. In die forse geldkist lagen vaak stapels bankbiljetten.
Tonnen. Hij putte er uit als hij naar de drafbaan ging om te gokken.
Of als hij elders de gebraden haan wilde uithangen..... Want een notaris,
zo had Van Wolde besloten, moet zich manifesteren als een geslaagd
en
succesvol man. Hij gedroeg zich zeven jaar lang als een bon vivant
en liet zijn omgeving gul meeprofiteren van zijn welvaart. Zo sponsorde
hij verschillende plaatselijke sportverenigingen, zoals tennisteam
ATW en het jeugdteam van FC Wolvega. Zijn kantoor in Wolvega leverde
echter lang niet voldoende op om zijn uitbundige levensstijl te bekostigen.
De notaris graaide daarom uit nalatenschappen van overleden klanten.........
Als executeur
handelde hij het liefst testamenten af van ouderen die alleen of in
een verpleeghuis hadden gewoond en die amper familie achterlieten.
„Ja, dat was een bewuste keuze. Zo kon ik gemakkelijker mijn gang
gaan."...........................
Leeuwarder
Courant, 8 oktober 2004, Schreeuw doorklieft stilte in de hoop dat
het goed komt
Niels Rigter: De stille tocht voor de twee weken geleden
doodgestoken Manuel Fetter was tegelijk een protest tegen geweld.
„Ooit moet er toch eens een einde komen aan hufterigheid in het uitgaansleven?"
Voor de tweede keer was Leeuwarden gisteravond het toneel van een
witte rouwmars tegen geweld. Opnieuw overheerste het wit, de kleur
van de onschuld. Weer was er de woede om zoveel harteloosheid in het
uitgaansleven. Zeven
jaar geleden was het Meindert Tjoelker die de mars der verontwaardiging
ontketende. Gisteren bracht Manuel Fetter, zomaar gedood
met veertien messteken, vijftienhonderd Leeuwarders en buitenlui op
de been...........
Volkskrant,
9 oktober 2004. De
rouwfoto kan naast de trouwfoto.
Frits Meijer (34) uit het I Drentse Klazienaveen was timmerman en
is sinds kort rouwfotograaf. Hij werd in 2001 afgekeurd vanwege zijn
rug en nu legt hij zich intensief toe op het maken van reportages
van een crematie of begrafenis. 'Het afleggen heb ik nog niet gefotografeerd,
maar verder alles: van de opbaring lol het in de grond laten zakken
van de kist.'
In 1947 werd zijn moeder gecremeerd en toen al had hij graag loto's
gemaakt. Maar de familie wilde niet. Frits Meijer: 'Ze vonden het
eng. Daar heb ik nu spijt van. Nu heb ik niks meer om naar te kijken.
Je maakt foto's bij geboorte en trouwen, waarom niet bij een begrafenis?
Op zo'n dag dringt niet alles tot je door. Achteral denk je: wie waren
er, hoe zagen de bloemstukken eruit?' Het loopt nog niet echt storm,
geeft Meijer toe. Niettemin heeft hij al bijna tien rouwreportages
gemaakt. Zo'n reportage komt lot stand in nauw overleg met de nabestaanden:
'Familieportretten zijn niet gebruikelijk. Meestal fotografeer ik
de bloemstukken, de kist en de condoléancetafel.'........
|
Bezoek
de internetsite van:
|
