Nieuwsoverzicht uit de vak- en nieuwsbladen

Uitvaartnieuws Week 26
23 juni 2003 t/m 29 juni 2003


overzicht eerdere uitgaven

naar homepage

Vakblad Uitvaart juni 2003 Uitvaart, onafhankelijk vakblad voor het uitvaartwezen in België en Nederland, nr.6. juni 2003. Thema: Marktbewerking
In het blad de vaste rubrieken: Nieuws; 'Rouwgroep op school helpt jongeren, Compost-uitvaart in opkomst in Zweden,Prinses Irene, Dood op 't web. Agenda. Boekbesprekingen. Producten en diensten: Informatiezuil voor begraafplaatsen, Column Een vak apart De Oproepkracht door Marcel Rijk. Column cursief: Maffia door H. Kok. Column Recht: Balsemen: de geschiedenis van een verbod: door Mr. Frank Mutter. Verder een aantal hoofdartikelen waaronder:

Reclame en uitvaart: Binnen smalle marges.
Erg actief wordt er niet gecommuniceerd door de uitvaartbranche. Er zijn veel standaardadvertenties en weinig onderscheidende campagnes. Ouwerkerk uit Utrecht breekt met die traditie. "Omdat het over de dood gaat, heb je maar een kleine speelruimte."
Creatief en vernieuwend: De jongens van Ibis.
Onlangs werden ze bekroond als het bedrijf met de meest innovatieve producten. Een van die producten is de boekenkastkist. Maar ze maken nog veel meer. De jongens van Ibis.

Leeuwarder Courant, 26 juni 2003, Urn met gemengde as voor nabestaanden België.
Pascale Thewissen: Vlaamse gemeenten moeten met ingang van l november 2003 zelf de crematoria op hun grondgebied exploiteren. De maatregel is het gevolg van wantoestanden bij enkele crematoria in België. In Belgisch-Limburg gaat een samenwerkingsverband van 26 gemeenten en het provinciebestuur het crematorium in Hasselt overnemen.Met de huidige eigenaar, de NV Crematorium Hasselt, is een overeenkomst gesloten.
De NV wordt de partner van de gemeente bij de exploitatie en blijft in de toekomst ceremonies, koffietafels en dergelijke verzorgen. De intergemeentelijke organisatie is verantwoordelijk voor de crematies en zorgt ervoor dat de uitstoot van schadelijke stoffen binnen de perken blijft.
Burgemeester Louis Vanvelthoven van Lommei is voorzitter van de stuurgroep die de overname in goede banen moet leiden.
Zo moet de stuurgroep vastleggen hoeveel een crematie gaat kosten. Door vooraf de prijzen vast te leggen, moeten volgens Vanvelthoven 'Amerikaanse toestanden met opbod en prijzenslagen' voorkomen worden.

Verschillende kranten 26 juni 2003,'Versterven is ook vorm van euthanasie'

Het beëindigen van het leven van een terminale patiënt door versterving is een vorm van euthanasie. Versterving moet daarom onder toezicht komen te staan van externe controleurs, zoals dat ook bij euthanasie gebeurt. Dat zegt de hoogste baas van het Openbaar Ministerie, Joan de Wijkerslooth,
Bij versterving, ook terminale sedatie genoemd, krijgt iemand die ondraaglijke pijn lijdt medicijnen waardoor hij in een coma raakt. Als die persoon vervolgens ook geen voeding en vocht toegediend krijgt, overlijdt hij of zij. Naar schatting sterven jaarlijks zes- tot tienduizend mensen door versterving.
Omdat het om twee afzonderlijke ingrepen gaat, waarbij de arts niet de intentie hoeft te hebben dat de patiënt sterft, valt het versterven niet onder de euthanasiewet. De Wijkerslooth stelt echter dat juridisch wel te bewijzen is dat de patiënt opzettelijk overlijdt. Daarom moet er volgens de voorzitter van het college van procureurs-generaal worden getoetst of de arts of verpleegkundige zorgvuldig heeft gehandeld.

Verschillende kranten, 26 juni 2003, Groter Romeins schip en grafveld gevonden- Archeologen hebben in het nieuwe Utrechtse stadsdeel Leidsche Rijn een tweede Romeins schip gevonden.
Archeologen van de gemeente Nijmegen hebben een Bataafs grafveld, bestaande uit tien grafkuilen en een grafkamer uit circa 200 na Christus gevonden. In de gevonden graven liggen volgens de archeologen resten van vrouwen. Ook zijn er flesjes voor reukwater, een stuk sierglas, een glazen spiegeltje en een parelsnoer gevonden. Alle voorwerpen zijn van Romeinse origine. Dat betekent dat de Romeinen rond 200 na Christus al flinke invloed hadden op de Bataafse cultuur.

Volkskrant 26 juni 2003 Regeling voor consult euthanasie verlengd
Het ministerie van Volksgezondheid is bereid de subsidieregeling voor de speciale consultatieartsen die collega's adviseren bij euthanasiegevallen met een halfjaar te verlengen. Vanaf l oktober moet er een definitieve regeling komen, waarin verzekeraars de kosten grotendeels opbrengen.
Minister Hoogervorst en staatssecretaris Ross vinden een vergoeding van 170 euro per consult (3,5 uur) voorlopig voldoende. De artsenorganisatie KNMG acht een vergoeding van 317 euro gewenst, in de toekomst te verhogen tot 750 euro. De bewindslieden noemen het ongepast dat de KNMG dreigt het hele consultatieproject deze week stop te zetten als zij haar zin niet krijgt.

Volkskrant, 26 juni 2003. Verdwenen rustplaats.
Harmen Bockma: Het graf van toneellegende Louis Bouwmeester ligt er deerniswekkend bij . Hoe verwaarloosd zijn de graven van Nederlandse kunstenaars? 'Van Anna Blaman hebben we hier alleen nog de graflinten.'
Op de Amstelveense begraafplaats Zorgvlied bevindt zich het graf van een man die in zijn tijd minstens zo geliefd was als Herman Brood. Louis Bouwmeester trok, vanaf 1880, tientallen jaren volle zalen, ook internationaal. Zijn dood in 1925 was een nationale schok, zijn teraardebestelling een nationale gebeurtenis.
De staat van het monument is deerniswekkend. Historicus Rob van der Zalm van het Theater Instituut schrok toen hij vorig najaar bij het voorbereiden van de tentoonstelling Speelruimte ontdekte in welke staat het graf zich bevond. 'We zijn een actie begonnen om de 3500 euro in te zamelen die nodig zijn voor restauratie. Dat is gelukt. Maar de steen is zo slecht dat er een kopie gemaakt moet worden.'
Worden de graven van Nederlandse kunstenaars en artiesten verwaarloosd?
Je zou Zorgvlied met enige goede wil het Père Lachaise van Nederland kunnen noemen. Maar grote kunstenaars, wetenschappers, politici en andere beroemdheden op erevelden begraven? Die traditie kent Nederland niet. Sterker nog, sommige graven liggen er verwaarloosd bij of zijn zelfs geruimd.
'We zijn vermoedelijk te calvinistisch voor een cultuur van verering', zegt Rindert Brouwer, auteur van Ook u wacht ik, een boek over begraafplaatsen in Europa. 'Het is een mengeling van soberheid - het zijn ook maar gewone mensen die beroemdheden - en koopmansgeest: zijn de grafrechten niet betaald, tja, dan moet het graf weg.'
Soms zijn bewonderaars van de dode maar net op tijd om het graf te redden. Dat van pianist en componist Dirk Schafer, dé Chopin-vertolker van de jaren twintig, stond in 1977 op het punt te verdwijnen. Een terstond opgericht ere-comité bracht drieduizend gulden bijeen, zodat het graf kon worden behouden.
'Het probleem is dat het best een kostenpost is voor familieleden', zegt Arpad Nesvadba, hoofd van Zorgvlied.
De familie van Louis Bouwmeester, vertelt Rob van der Zalm van het Theater Instituut, ziet de restauratie van het graf als een daad van rechtvaardigheid. 'Het Nederlandsch Toneel heeft Bouwmeester zo slecht behandeld dat hij zelfs geen pensioentje had. Daarom moest hij op hoge leeftijd nog door het land trekken en op tournee gaan naar Nederlands-Indië, om daar weer Shylock te spelen. Na zoveel jaren wordt het onrecht vanuit de theaterwereld rechtgezet. Dat vindt de familie heel mooi.' •
Websites over de dood: www.begraafplaats.org/terebinth en www.dodenakkers.nl.

Leeuwarder Courant 28 juni 2003. Afsluiting na 4 jaar vermissing
Gitte Brugman: De deurwaarder in Leeuwarden roept Yeb Hettinga op zich te melden bij de rechtbank op 24 juli. Advertenties in deze krant en De Telegraaf vragen hem te verschijnen om zijn „in-leven- zijn te doen blijken". Maar Yeb Hettinga is vier jaar geleden verdwenen in Costa Rica, hoogstwaarschijnlijk verdronken. Zijn drie kinderen willen hem officieel kunnen doodverklaren om eindelijk zakelijk en emotioneel afscheid te nemen.
Ze hopen van de rechtbank in Leeuwarden een zogeheten verklaring van rechtsvermoeden van overlijden te krijgen. Daarmee kunnen zij hun vader laten registreren als overleden.
Oud-agrariër Yeb Hettinga uit Menaldum reisde in augustus 1999 door Costa Rica. Hij was mede-eigenaar van een teakplantage en zou die bezoeken. Op 15 augustus kwam hij een afspraak met een begeleider niet na, waarna die alarm sloeg.
Officieel moest de familie vijf jaar wachten om de vermissing te kunnen omzetten in overlijden. Tot de wet vorig jaar augustus werd gewijzigd. Die maakt het mogelijk meteen een overlijdensakte aan te vragen zodra met zekerheid komt vast te staan dat de vermiste is overleden. „Voor ons was dat overduidelijk, maar de rechtbank dacht daar anders over."
De procureur-generaal presenteerde zijn visie bij de rechtbank in Den Haag. Die besloot de aanvraag voor de overlijdensakte af te wijzen. „Toen kwamen we er pas achter dat er twee procedures bestaan." Nu doet de familie een beroep op de tweede mogelijkheid. Een jaar na vermissing mag een verklaring van rechtsvermoeden van overlijden worden aangevraagd. Wordt deze afgewezen, dan geldt weer de 'oude' periode van vijf jaar.
De oproep in de kranten moet nog twee keer worden herhaald. Pas daarna doet de rechtbank een uitspraak.

Bezoek de internetsite van:
Naar Uitvaartmedia homepage