|
De Terebinth, juni 2003, blad van de vereniging voor funeraire cultuur
In het blad veel verenigingsnieuws met o.a. nieuws uit de regio's,
stichting www.dodenakkers.nl,
boekbesprekingen, excursies en
agenda. En daarnaast een tweetal hoofdartikelen:
De Terebinth op de Franse toer.
Hoe zit het met de belangstelling voor funeraire cultuur in het buitenland?
Rindert Brouwer kijkt naar enkele Franstalige zusterorganisaties.
Wonen op een begraafplaats
Hoe is het om op een dodenakker te wonen? Henk van den Boogert bracht
zijn jeugd door op de rooms-katholieke begraafplaats te Schiedam.
Joodse graftuin in Parimaribo
Jannes H. Mulder vond in Paramaribo joodse gedenkstenen, die een tweede
leven kregen.
De Begraafplaats, nr. 2, jaargang 5, zomer 2003, uitgave van LOB (Landelijke
Organisatie Begraafplaatsen)
In het vakblad: Nieuws; uitvaartmuseum
wil andere naam, Agenda.
Gedenktekens voor schrijvers, Column: Hemel & Aarde door Marie-Louise
Meuris. LOB nieuws. Juridische Vraagbaak. Nieuwe producten en diensten:
urnen en columbaria,
informatiezuilen. En een drietal hoofdartikelen:
Besmettingsgevaar
Harry Perrée: Regelmatig wordt de LOB geconfronteerd met verhalen
over besmettings-gevaar tijdens het ruimen. Beheerders bellen de bedrijfsconsulent
op om te vragen of ruimen geen gevaar oplevert. "Alsof allerlei
enge ziekten bij grafruimingen zo vanuit het graf op de grafruimer
zouden kunnen springen." Allemaal indianenverhalen, meent de
LOB. Het is uitgesloten dat een ruimer aids, Sars of een andere ziekte
oploopt die een overledene onder de leden heeft gehad. Ook een besmetting
door rottingsbacteriën is tot op heden nog nooit geregistreerd.
Begraven op eigen grond
Marc Wilms zocht uit in hoeverre het voor een burger mogelijk is om
een familiebegraafplaats
in te richten op eigen grond. De wet staat het toe, maar
veel gemeenten blijken niet gediend van deze eigen begraafplaatsjes.
Wilms begrijpt niet goed waarom.
Bijzondere en kunstzinnige stenen.
Pauline prior: Op de Floriade verleden jaar werden in 'De
laatste tuin' bijzondere grafstenen getoond. Hoe groot
is de vraag naar bijzondere grafmonumenten eigenlijk en heeft 'De
laatste tuin' daarop nog invloed uitgeoefend? Enkele makers van de
monumenten geven antwoord.
Volkskrant,
4 juni 2003, Uitvaartwereld
vindt sorry moeilijk woord
Een verdraaide nek, half open mond en slordige kleding. Zo
zien nabestaanden hun dierbare liever niet in de kist liggen. Toch
overkwam het mevrouw 'Verwant' (gefingeerde naam) bij de opbaring
van haar man. Dat was niet alles. De uitvaart liep in de soep. De
naam van haar man was verkeerd gespeld, er zat ongevraagd een kruis
op de kist, de chauffeur wist de weg niet en ze kreeg een verkeerde
rekening. Verwants schrijnende geval is te lezen in
Uitvaart, vakblad voor de uitvaartbranche. Volgens Contijn
van Marie van Stichting de Ombudsman zijn de klachten van Verwant
kenmerkend voor de uitvaartbranche Hoewel het aantal klachten over
de sector laag is, zijn ze vaak ernstig.
|
Bezoek
de internetsite van:
|
