Week 50, 9 december 2002 t/m
15 december 2002
overzicht eerdere uitgaven

De Terebinth, december 2002, blad van de vereniging voor funeraire cultuur
In het blad veel verenigingsnieuws met o.a. nieuws uit de regio's, boekbesprekingen, excursies en agenda. En daarnaast een tweetal artikelen:
Zwijgen als het graf
Op 15 oktober werd prins Claus bijgezet in de koninklijke grafkelder van de Nieuwe Kerk te Delft. Die dag was het praalgraf het middel-punt van een strak geregisseerde afscheidsplechtigheid. Wim Cappers keek vanaf het kerkplein toe en doet verslag.
Met of zonder das
In 2002 is uitgebreid stilgestaan bij de dood van Pim Fortuyn en prins Claus. Wanneer de uitvaarten met elkaar worden vergeleken, blijken er verschillen en overeenkomsten te zijn in de funeraire stijl. Wim Cappers vergelijkt de afscheidsplechtigheden met elkaar.

Leeuwarder Courant, 10 december 2002, Onderlinge band tussen alle hier begravenen is bekend.
Ernst Huisman:Van Boelens-begraafplaats. Alleen de bomen kennen het mysterie van het kerkhofje, navragen is niet meer mogelijk", staat er in het artikel 'Het mysterie van de Van Boelens' in de LC van 28 november. Gelukkig is dat, ook zonder de bomen te vragen, niet nodig, de onderlinge band tussen alle daar begraven personen is bekend. De begraafplaats werd inderdaad op de plaats waar tot rond 1400 de Olterterper kerk stond, gesticht door Ambrosius Ayzo van Boelens. Hij ligt hier naast zijn vrouw Susanna Cornelia Trotz, een dochter van de gouverneur van het Zuid-Amerikaanse Guyana. Vóór Ambrosius werd hier als eerste zijn in 1830 overleden ongetrouwde zoon Boelardus Augustinus begraven. Diens steen draagt het familiewapen, voor het hebben waarvan geen lidmaatschap van de adel nodig was (en is). Naast deze Boelardus liggen hier vijf van zijn broers en zusters, voor zover getrouwd met hun echtgenoten en kort na de geboorte overleden kinderen. Van het onder een halfformaat steen begraven eenjarige kleinzoontje van Ambrosius zijn de ouders bijgezet in een grafkelder in Zwolle. De op het andere steentje vermelde, in 1889 overleden Akke de Boer is veertig jaar lang als dienstmeid bewoonster van het Slot Boelens geweest.

Verschillende kranten, 10 december 2002, Gedood in Albanië, graf in Groningen
Hanneke Boonstra: De Zuiderbegraafplaats in Groningen. Links in de hoek, aan het eind van het grindpad, staat het borstbeeld van Thomson. Z'n besnorde hoofd boven de beukenhaag uitstekend, rug naar het drukke verkeer, de betonnen sokkel groen uitgeslagen. De woorden 'Hulde aan Majoor Thomson, gesneuveld te Durazzo 15 juni 1914' zijn nauwelijks te lezen. Vraag op deze koude wintermiddag aan voorbijgangers wie Thomson was en ze kijken je verdwaasd aan. 'David Bowie?' oppert een vijftiger aarzelend, 'Major Tom bedoelt u?'. Geen mens die het weet. Behalve Jolien Berendsen-Prins uit Haren, hartstochtelijk liefhebber van geschiedenis en gefascineerd door het levensverhaal van de ooit zo beroemde Thomson. Zij is een actie begonnen om de herplaatsing van het beeld met militair ceremonieel te begeleiden. Thomsons dood veroorzaakte een golf van emotie in Nederland, er heerste nationale rouw. Koningin Wilhelmina reisde naar Groningen en sprak de militairen van het 12e regiment infanterie toe: 'Sedert die droeve mare tot ons kwam, trilt in ons de snaar van vaderlandsliefde voor uwen wakkeren kameraad en chef'.

Leeuwarder Courant, 11 december 2002, Ook babymonument op R.K. dodenakker
Ook de Rooms Katholieke Begraafplaats van Leeuwarden krijgt een monument voor doodgeboren baby's. In navolging van de Noorder Begraafplaats bij de wijk Westeinde moet er op de katholieke dodenakker aan de Harlingerstraatweg een gedenksteen voor de anonieme kindergraven komen. Op het kerkhof liggen 198 ongedoopte kinderen begraven, op het deel dat als „ongewijde aarde" in de registers staat. „Onze generatie heeft tegenover hen iets goed te maken", zo laat de parochie weten. Pastor Johan te Velde zamelt geld in voor het babymonument.

Leeuwarder Courant, 12 december 2002, Begraafplaats Sneek krijgt meditatietuin
De algemene begraafplaats van Sneek krijgt een stiltetuin, waar nabestaanden in alle rust overleden geliefden kunnen herdenken. De meditatietuin krijgt ook een ruimte waar urnen kunnen worden geplaatst. Centraal in de tuin staat een diepe put waarin een ondergronds riviertje te zien is. De put is omgeven door twee eikenhouten wanden van 3 meter hoog, die als twee handen gedeeltelijk de meditatieruimte omsluiten. Ontwerper Hanshan Roebers en het landschapsarchitectenbureau Noordpeil hebben de stiltetuin vormgegeven. De tuin maakt deel uit van de herinrichting van de gehele begraafplaats, waarvoor de gemeente Sneek vier jaar heeft uitgetrokken. Voor de totale herinrichting is destijds 1,6 miljoen gulden uitgetrokken.