Nieuwsbrief Netwerk van Uitvaartvernieuwers, april 2002, nr. 29
Inhoud: Uit
de praktijk van de Landelijke Informatietelefoon • Van de redactie • Kort nieuws
• Verslag Funerair Café 24 februari • Verslag Startersbijeenkomst 24 februari.
4*10 Vragen aan... Trinette van Schijndel • Een foutje van... Maretta van Winkel
• De begrafenisondernemer • Idee voor en herdenkingsmuur • Geciteerd • Nederlands
Uitvaartmuseum in wording • Ingezonden berichten en reacties van leden • Bij de
uitvaart van mijn moeder • Lezingen in eigen rouwcentrum • "Als woorden tekort
schieten" • Column: "Bouwstenen voor een afscheidsbijeenkomst" • Impressie van
de ALV • Boeken • Agenda • "Begraven worden in panty taboe" .
Agenda
Leeuwarder Courant, 13 mei 2002, Drachtster ziet slaper aan
voor lijk
In paniek belde een vrouw aan het Moleneind Zuidzijde in Drachten
zaterdagmiddag met de politie. Zij zag water onder de deur van de huurwoning naar
buiten sijpelen en vreesde dat buurman in zijn bad was omgekomen. Vanaf haar balkon
kon zij namelijk een bloot been over de badrand zien hangen. Zij begon te schreeuwen,
maar de man in bad reageerde daar niet op. Na haar telefoontje kwam de politie
met spoed. De agenten openden het doucheraam en wekten daardoor de slapende achttienjarige
bewoner. Een lek in het bad veroorzaakte wateroverlast. De badslaper beloofde
het lek snel te zullen verhelpen.
Leeuwarder
Courant, 15 mei 2002, Driehuis vindt het maar raar, al die dagjesmensen
Driehuis
is in de war, terwijl de bewoners toch heel wat gewend zijn, wat de dood betreft.
Het rouwtoerisme heeft het dorp sinds de komst van Pim Fortuyn volledig in de
greep. 'Het lijkt hier verdomme de Efteling wel', zegt een bewoner. Het zijn rare
dagen, zegt Heinz Stuy, oud-keeper van Ajax en eigenaar van bar bistro Provence.
Slager Schaaper, bloemenzaak Arabesque en de uitbater van café Middeloo zeggen
het zomaar na. Sinds de moord op Fortuyn kakelt iedereen als een kip zondekop
door elkaar heen, lijken de verkiezingen belangrijker dan ooit, vallen de partijen
van Fortuyn en Melkert uit elkaar en - vooral - is het in Driehuis een gekkenhuis. 
Verschillende kranten, 16 mei 2002, Traditioneel glaasje bij graf dierbare
(GPD)
Op een begraafplaats in Minsk namen een man en een vrouw gisteren als ritueel
een glas wodka. Wit- Russen krijgen traditioneel op Radovnitsa-dag vrijaf om de
herinnering aan overleden verwanten levend te houden.
Verschillende
kranten, 17 mei 2002, België regelt
euthanasie in nieuwe wet
Na drie jaar discussie heeft het Belgische
parlement gisteren een omstreden euthanasiewet goedgekeurd. België gaat een stap
verder dan Nederland: euthanasie wordt gelegaliseerd en ook niet-terminale patiënten
krijgen de mogelijkheid van een zelfgekozen dood. Het wetsontwerp, waarmee België
het tweede land in de wereld met een euthanasiewetgeving wordt, werd gisteravond
goedgekeurd door de paarsgroene meerderheid in de Kamer van Volksvertegenwoordigers.
De uitkomst van de stemming was geen verrassing. De echte discussie over de omstreden
euthanasieregeling werd de afgelopen jaren in de Senaat gevoerd. Al in 1990, het
jaar waarin de abortuswet werd goedgekeurd, gingen in België stemmen op om ook
andere ethische kwesties, zoals euthanasie, wettelijk te regelen. Met het aantreden
van de paarsgroene regering van Guy Verhofstadt kwam de discussie in een stroomversnelling.
Net als in Nederland is euthanasie in België aan strenge voorwaarden gebonden.Zo
moet de patiënt meerderjarig zijn; moet hij of zij handelingsbekwaam zijn en zich
in een „medisch uitzichtloze situatie bevinden van aanhoudend en ondraaglijk fysiek
of psychisch lijden". De arts moet een collega raadplegen en - in het geval de
patiënt niet doodziek is - twee andere artsen consulteren. Voor niet-terminale
patiënten geldt bovendien een bedenktijd van een maand. De christen-democraten
hebben aangekondigd de nieuwe wet - die dit najaar van kracht wordt - te zullen
aanvechten bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens en bij de mensenrechtencommissie
van de Verenigde Naties. Volgens de christen-democraat Joke Schauvliege is de
euthanasieregeling in strijd met het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens.
Schauvliege verwijst naar de recente uitspraak van het Europees Hof in Straatsburg
in de zaak van Diane Pretty. Deze Britse vrouw, die leed aan een ongeneeslijke
spierzieke, wilde met hulp van haar man een einde aan haar leven maken. Het hof
oordeelde negatief en stelde dat het recht op leven niet vanzelf het recht op
een zelfgekozen dood inhoudt. Volkskrant,
18 mei 2002, Mannen leven steeds langer
Mannen leven steeds langer. Een
pasgeboren jongen leeft gemiddeld 75,1 jaar, een meisje haalt gemiddeld 80,5 jaar.
Vijf jaar geleden waren die gemiddelden nog 74,2 en 80,2 jaar. Dat blijkt uit
cijfers van de Commissie Overlevingstafels van het Actuarieel Genootschap, over
de periode 1995-2000. Verzekeraars en pensioenfondsen stellen hun premies voor
levensverzekeringen, begrafenisverzekeringen en pensioen op basis van de cijfers.
Premies voor begrafenisverzekeringen kunnen echter juist dalen omdat later een
beroep op uitkering wordt gedaan. 
Verschillende kranten, 18 mei 2002, Unieke begraafplaats heeft probleem, lijken
vergaan in Valkenburg traag.
De begraafplaats op de Cauberg is het oudste
kerkhof in Nederland waar mensen in galerijgraven boven elkaar worden begraven.
Drie of vier verdiepingen hoog, op een wijze die doet denken aan Zuid-Europa.
De eerste graven dateren uit het begin van de vorige eeuw en zijn uitgehakt in
het mergel. De latere insteekgraven zijn verpakt in betonnen constructies tegen
de verstreken berghelling. 'Het is écht een unieke begraafplaats', onderstreept
hoofd gemeentewerken Katerberg. Maar de unieke begraafplaats heeft een probleem;
sommige lijken gaan nauwelijks tot verbinding over. Bij een recente proefopening
van een galerijgraf werd duidelijk dat 'onvoldoende lijkvertering optreedt' Bij
een recent kijkje in twee andere graven bleek het lijk wel goed te zijn verteerd.
Technisch onderzoek moet nog uitwijzen hoe het vermeende zuurstofgebrek in bestaande
graven kan worden ondervangen. Volgens de wettelijke regels moet een lichaam binnen
tien jaar zijn vergaan. Maar de praktijk is weerbarstig en sterk afhankelijk van
lokale omstandigheden. Op droge zandgrond aan de Geul kan een lijk soms wel honderd
jaar mee, terwijl in een zure bodem lichaam en botten al na drie jaar verteerd
kunnen zijn. binding. Ook op de Cauberg zijn de verschillen manifest. In de oudste
galerijgraven van mergelblokken gaat de lijkvertering 'perfect', constateert Katerberg.
De gemeente heeft nog geen verontruste reacties van nabestaanden ontvangen.
| Bezoek
de internetsite van:
 |
